இருத்தல் – அப்பாடா

டீவி-யில் சினிமா காமெடி –
கல்யாண வீடு: " சாப்பிட்டுவிட்டுப் போங்கள்!
வயிறு சரி இல்லையா? சாப்பிட்டுவிட்டு இருந்துவிட்டுப் போங்கள்!"

சிரிக்க வேண்டும் போலிருக்கிறது –
ஆனால் சுற்றிலும் நண்பர்கள் –
இன்டலக்சுவலான அவர்களின் நடுவில்
அத்தனை இன்டலக்சுவலாய் இல்லாத இந்தக் காமெடிக்கு
சிரிப்பது உசிதமாய் இருக்குமா?
(அந்தச் சிந்தனையில் அத்தனை அடுக்குகள் இல்லை, இல்லையா?)
சிரித்தால் மதிப்பு குறையுமா – அவர்கள் என்ன நினைப்பார்கள்?
இப்படியெல்லாம் எண்ணங்கள் – சிரிக்க வேண்டிய கணமோ
மெல்ல நழுவி விடுகிறது (மைண்ட் வாய்ஸ்: "த moment இஸ் gone!")

சட்டென மின்னலாய் வெட்டும்
இருத்தலியல் (ஆஹா, வெற்றி, வெற்றி!) கருத்து

(நகுலனும் கூட நடந்து வருகிறார் ஒரு கட்டு வெற்றிலையும், புகையிலையும்,
சிகரெட்டும், வாய் கழுவ ஒரு செம்பில் தண்ணீரும் எடுத்துக்கொண்டு
தன் நண்பருடன் பேசிக்கொண்டே – இந்தச் சாவிலும்
ஒரு சுகம் இருப்பதாய்ச் சொல்லிக் கொண்டு – இருப்பதற்கென்று தான்
வருகிறோமோ?)

அடுத்த சில கணங்களை – காம்யூவும்
உச்சரிப்புக்கு சரியாய் எழுத முடியாத பெயர் கொண்டதால் 'ழ'வுடன்
எழுதப்படும் ழான் பால் சார்த்ருவும் சிமோன் து பூவோவும்
(ஃப்ரெஞ்சுப் பெயர்களை இன்டலக்சுவல் வட்டங்களில்
சரியாய் உச்சரிப்பது ரொம்ப முக்கியம் அமைச்சரே!)
புரிந்தும் புரியாமலும் உருப்போட்ட செகண்ட்-ஹேண்ட் கருத்துக்களும்
புரிந்து கொண்ட பாவனைகளுடன் இருத்தலியக் கொட்டேஷன்களும்
நிரப்புகின்றன – அடடா! எவ்வளவு இன்டலக்சுவல் களையெடுப்பும்
ஆணி புடுங்கலும் கழிவு வெளியேற்றமும்!
எல்லோருக்கும் நிறைவாய் இருக்கிறது!

அதே சினிமா காமெடி
"எல்லோரும் இருந்து சாப்பிட்டுவிட்டுப் போங்கள்!
மனமோ வயிறோ சரியில்லையா?
இருத்தலியலை நினைவில் கொள்ளுங்கள் –
சாப்பிட்டுவிட்டு இருந்துவிட்டுப் போங்கள்!"

இப்போது இது இருத்தலியலுடன் இணைந்து (அட, இகர மோனை!
இந்த இகர முதல் வார்த்தைகள் நகுலனுக்கு உவகை ஊட்டுமா?)
வேறுவிதமாக, பொருள்-கனம் மிகுந்ததாய் தோன்றுகிறது

இன்டலக்சுவல் வட்டத்தில் இப்போது சிரிப்பு.

அப்பாடா!